فهرست مطالب
وان‌پلاس بالاخره وارد میدانی شد که مدت‌ها انتظارش را می‌کشید؛ دنیای تبلت‌ها. اولین تبلت این شرکت با نام وان‌پد (OnePlus Pad) با رنگ سبز جذاب و منحصر به فردش خودنمایی می‌کند. سوالی که اینجا پیش می‌آید این است: آیا این اولین تجربه وان‌پلاس می‌تواند رقیبی جدی برای بازار تبلت‌ها باشد و ارزش خرید دارد؟ در این مطلب از مجله نوبل، قصد داریم به صورت کامل و با جزئیات، این محصول را زیر ذره‌بین ببریم.
بررسی تبلت وان پلاس پد پرو بخش طراحی و ساخت
اولین برخورد با بررسی تبلت وان پلاس پد پرو، ما را با بدنه‌ای تمام آلومینیومی روبرو می‌کند که حس یک محصول پریمیوم را به خوبی منتقل می‌کند. تنها بخشی که از این قاعده مستثنی است، قاب پشتی است که از شیشه ساخته شده و در کنار بافت مات اصلی، لوگای براق وان‌پلاس جلوه‌گری می‌کند. متاسفانه همین سطح شیشه و مات، به سرعت اثر انگشت و لک را به خود جذب می‌کند و برای حفظ ظاهر تمیز، نیاز به تمیز کردن مداوم دارد.
جایگیری دوربین ۱۳ مگاپیکسلی در مرکز قاب پشتی، شاید پیامی برای کاربر داشته باشد: این تبلت برای استفاده عمودی طراحی شده است. این تصمیم در حالی است که اکثر تولیدکنندگان، دوربین را در گوشه قاب قرار می‌دهند. دوربین سلفی ۸ مگاپیکسلی نیز دقیقا در مقابل آن، در مرکز بالای صفحه نمایش قرار گرفته که برای تماس‌های تصویری عمودی، موقعیت ایده‌آلی است. خطوط آنتن که دور تا دور بدنه کشیده شده‌اند، جزئی از طراحی هستند که شاید در نگاه اول کاربردی به نظر نرسند.
وان پلاس برای کاربری بهتر، یک نوار مغناطیسی در لبه بالایی برای اتصال قلم استایلوس در نظر گرفته است. دکمه‌های تنظیم صدا نیز در همین لبه قرار دارند. لبه سمت چپ میزبان دکمه پاور و دو اسپیکر بزرگ است و در لبه پایینی، پین‌های اتصال کیبورد دیده می‌شوند. خود وان‌پلاس یک کیبورد اختصاصی و زیبا برای این تبلت طراحی کرده است. در لبه راست نیز پورت USB-C برای شارژ و دو اسپیکر دیگر قرار دارند. نمایشگر با نسبت تصویر عجیب ۷ به ۵، حاشیه‌های مناسب برای یک تبلت را ارائه می‌دهد و حس یک تبلت واقعی را القا می‌کند. از نظر ضخامت، وزن و ارگونومی، وان‌پد امتیاز بالایی می‌گیرد و تنها مشکل قابل ذکر در بخش طراحی، جذب سریع اثر انگشت است.
نمایشگر: یک IPS با حس امولد
وان‌پلاس برای نمایشگر این تبلت از یک پنل IPS LCD استفاده کرده، اما پنلی که فراتر از انتظارات یک ال‌سی‌دی عمل می‌کند. پشتیبانی از Dolby Vision و HDR10+ در کنار نرخ تازه‌سازی ۱۴۴ هرتز، تجربه‌ای روان و لذت‌بخش را برای کاربر فراهم می‌کند. روشنایی نمایشگر در سطح بسیار خوبی قرار دارد و حتی در محیط‌های باز هم مشکلی برای دیدن محتوا نخواهید داشت.
با نگاه کردن به این صفحه، احساس می‌کنید با یک پنل امولد روبرو هستید. عمق رنگ مشکی و کنتراست تصویر برای یک پنل IPS، فوق‌العاده است. تنها نکته قابل توجه در این بخش، عدم وجود نرخ تازه‌سازی تطبیق‌پذیر است. شما فقط می‌توانید نمایشگر را روی حالت ۶۰ یا ۱۴۴ هرتز تنظیم کنید و گزینه‌های میانی مانند ۹۰ یا ۱۲۰ هرتز در دسترس نیستند. این موضوع می‌تواند در مصرف باتری تأثیرگذار باشد و بهتر است برای کاربری‌های عادی، آن را روی ۶۰ هرتز تنظیم کنید.
عملکرد سخت‌افزاری و رابط کاربری: قدرت بی‌چون و چرا در قالب یک اندرویدی
قلب تپنده وان‌پد، چیپست قدرتمند Dimensity 9000 مدیاتک است. این پردازنده عملکردی سریع و روان را در تمامی کارها ارائه می‌دهد. چه در اجرای بازی‌های سنگین و چه در کارهای چندوظیفگی، این تبلت کم نمی‌آورد و داغ شدن آن نیز در حد بسیار پایینی باقی می‌ماند. حافظه داخلی دستگاه از نوع UFS 3.1 و در ظرفیت‌های ۱۲۸ یا ۲۵۶ گیگابایت عرضه می‌شود، اما خبری از درگاه کارت حافظه جانبی نیست.
اینجاست که به چالش همیشگی تبلت‌های اندرویدی می‌رسیم. چرا آی‌پد تا این حد موفق است و تبلت‌های اندرویدی نمی‌توانند به همان فراگیری برسند؟ پاسخ در بهینه‌سازی نرم‌افزاری نهفته است. اندروید هنوز راه‌حل جامعی برای اکوسیستم تبلت ارائه نکرده و اکثر اپلیکیشن‌ها نسخه‌های بزرگ‌شده نسخه موبایل هستند و برای نمایشگر بزرگ بهینه‌سازی نشده‌اند. این یک مشکل ریشه‌ای است که خود گوگل نیز با معرفی پیکسل تبلت تلاش دارد آن را برطرف کند، اما در حال حاضر، بررسی OnePlus Pad نیز با این چالش روبروست.
قابلیت چندوظیفگی یا مولتی‌تسکینگ نیز محدودیت‌های خود را دارد. شما می‌توانید حداکثر دو اپلیکیشن را در کنار هم باز کنید و یک پنجره شناور نیز داشته باشید. این عدد در مقایسه با رقبا کم است و تجربه کار با کیبورد در حالت تقسیم‌صفحه، چندان روان نیست. برای مثال، اگر ویدیویی در یوتیوب باز کرده و کنار آن اپلیکیشن یادداشت‌برداری را باز کنید، باز شدن کیبورد مجازی، نظم صفحه را به هم می‌ریزد.
رابط کاربری OxygenOS که همیشه مورد تحسین بوده، در این تبلت نیز تمیز، روان و زیبا است. قابلیت‌های شخصی‌سازی جذابی دارد و حس و حالی شبیه به iPadOS را تداعی می‌کند، اما در نهایت، هسته اصلی آن اندروید برای تبلت است که هنوز آن حس کاربری حرفه‌ای و یکپارچه را ندارد. قلم استایلوس نیز پشتیبانی می‌شود، اما باید آن را به صورت جداگانه با قیمت حدود ۷۰ تا ۸۰ دلار تهیه کنید. کیس همراه با کیبورد نیز حدود ۱۵۰ دلار قیمت دارد و در جعبه محصول وجود ندارند.
باتری و شارژدهی: یک روز کامل بدون دغدغه
در این بخش بررسی تبلت وان پلاس پد پرو شاهدیم که وان‌پد به یک باتری ۹۵۱۰ میلی‌آمپر ساعتی مجهز شده و از شارژر سریع ۶۷ وات پشتیبانی می‌کند. عملکرد شارژدهی این تبلت در استفاده روزمره بسیار خوب است و می‌تواند به راحتی یک روز کامل شمارا همراهی کند. وان‌پلاس ادعا می‌کند این تبلت در حالت استند‌بای می‌تواند تا یک ماه شارژ خود را حفظ کند، هرچند این عدد در شرایط واقعی کمتر خواهد بود.
در تست عملی، یک ساعت بازی با کالاف دیوتی موبایل حدود ۷ تا ۸ درصد از شارژ باتری را مصرف کرد. با آداپتور ۶۷ واتی موجود در جعبه، تبلت حدود یک ساعت و نیم به طور کامل شارژ می‌شود که زمانی مناسب محسوب می‌شود.
دوربین‌ها و امنیت: کاربردی و ساده
دوربین اصلی ۱۳ مگاپیکسلی وان‌پد، برای یک تبلت کیفیت قابل قبولی دارد. معمولا کیفیت دوربین در تبلت‌ها در اولویت نیست، اما این دوربین می‌تواند عکس‌ها و ویدیوهای خوبی با کیفیت 4K ثبت کند. البته انتظار نداشته باشید کیفیت آن با یک گوشی هم‌قیمت برابری کند. دوربین سلفی ۸ مگاپیکسلی نیز با روشنایی خوبی که دارد، برای تماس‌های تصویری و جلسات آنلاین کاملا مناسب است.
در بخش امنیت، وان‌پد از حسگر اثر انگشت بی‌بهره است و شما از روش‌های سنتی مانند رمز، پترن یا پین برای باز کردن قفل دستگاه استفاده کنید.
اسپیکرها: یک سینمای کوچک شخصی
یکی از نقاط قوت این تبلت، سیستم اسپیکرهای آن است. چهار اسپیکر که در لبه‌های دستگاه تعبیه شده‌اند، صدایی بسیار بلند، شفاف و باکیفیت ارائه می‌دهند. تفکیک صدا در این اسپیکرها عالی است و می‌توانید از آن برای گوش دادن به موسیقی یا تماشای فیلم لذت ببرید. کیفیت صدای آن به قدری خوب است که می‌تواند جایگزین یک اسپیکر بلوتوثی کوچک شود.
جمع‌بندی
در این بررسی تبلت وان پلاس پد پرو، با محصولی روبرو هستیم که به عنوان اولین تلاش یک شرکت، بسیار موفق عمل کرده است. طراحی زیبا، نمایشگر عالی، عملکرد سخت‌افزاری قدرتمند و اسپیکرهای فوق‌العاده، نکات مثبت اصلی آن هستند.
اما یک نقطه ضعف بزرگ و یک سوراخ ریز در این پازل وجود دارد. وان‌پد فاقد درگاه سیم‌کارت و پشتیبانی از eSIM است. وان‌پلاس برای این مشکل راه‌حل عجیبی پیشنهاد کرده: اگر می‌خواهید از اینترنت همراه استفاده کنید، باید یک گوشی وان‌پلاس در فاصله ۵ متری تبلت داشته باشید تا تبلت بتواند از آنتن دهی آن استفاده کند. این محدودیت برای کاربرانی که به اینترنت متصل در خارج از خانه نیاز دارند، می‌تواند یک نقطه ضعف بزرگ و حتی یک بازدارنده برای خرید باشد.
اگر این مشکل اتصال برای شما اهمیتی ندارد، با یک تبلت اندرویدی بسیار خوش‌ساخت و قدرتمند روبرو هستید که در بسیاری از جنبه‌ها می‌تواند رضایت شما را جلب کند. وان‌پلاس با این محصول نشان داده که پتانسیل زیادی برای رقابت در این بازار دارد، اما برای تبدیل شدن به یک گزینه اصلی، باید به چالش‌های نرم‌افزاری و تصمیمات سخت‌افزاری عجیب خود فکر کند.
شما چه نظری در مورد این تبلت و به طور کلی، آینده تبلت‌های اندرویدی دارید؟
مطالب مرتبط:
